🌿 பசுமையும் பாரம்பரியமும் – பேச்சுப் போட்டி உரை 🌿
வணக்கம் தலைமை ஆசிரியர் அவர்களே, மதிப்பிற்குரிய நடுவர் குழுவினரே, என் தோழர்களே, நண்பர்களே!
இன்றைய பேச்சுக்கான தலைப்பு – பசுமையும் பாரம்பரியமும். இரண்டு சொற்கள்... ஆனால் இரண்டும் ஒன்றாகவே ஒட்டிப் போகும்.
நான் சொல்றேன் பாருங்க – பசுமையில்லாம பாரம்பரியமே இருக்க முடியாது. பாரம்பரியம்தான் நம்மைப் பசுமையோட நெருக்கமாக வளர்த்தது.
என்னென்ன பாருங்க: நம்ம அப்போட்டிகள் மரங்களை வழிபட்டாங்க. துளசி செடியை வீட்டில் வைத்தாங்களே, அது ஆன்மீகம்னு மட்டும் இல்ல... அது தினமும் நமக்கு சுத்தமான ஆக்சிஜன் கொடுக்கும் ஒரு mini oxygen factory!
நம்ம ஊர் கலாச்சாரத்துல பாருங்க... மாடிவீடு, மூங்கில் கூரை, மழை வரும்போது ஊரணிகள் நிரம்பும். அது வெறும் design இல்லங்க – அது ஒரு சுறுசுறுப்பான வாழ்க்கை முறை.
நம்ம முன்னோர்கள் சின்னதொரு பசுவை வளர்ப்பாங்க. அதை வழிபடும் அளவுக்கு நேசிப்பாங்க. அந்த பசுவின் பால், மாட்டிறைச்சி இல்லைங்க... அது வீட்டுக்கே மருந்து போல!
மருந்தாக மூலிகைகளைப் பயன்படுத்தினாங்க. வேம்பு, துளசி, நொச்சி, பரங்கிப்பட்டை... இவையெல்லாம் நம்ம பாரம்பரியத்தின் பசுமை அடையாளங்கள்.
இப்போ என்னாச்சு? பசுமையை விளம்பரம் பண்ணுறோம். பாரம்பரியத்தை சினிமாவில் மட்டும் பாக்கறோம்.
மற்ற நாடுகள் நம்ம பாரம்பரியத்த வியக்கறாங்க. ஆனா நாம தான் அதை மறந்துட்டு, "modern" ஆக்கணும் என்கிறோம்.
நான் என்ன சொல்றேன் தெரியுமா?
வளர்ச்சி வேணாம் என சொல்றதில்லை. ஆனா வளர்ச்சி என்பது பாரம்பரியத்தை அழிக்கிற வேகமா இருக்கக்கூடாது. வேர்களைக் கிழிச்சு, மேல வளர முடியாது.
🌱 "The greener we live, the greater we leave." 🌱
நம் பசுமையை பாதுகாக்கிற பாரம்பரிய வழிமுறைகள் இருக்கும்போது, அதை விலக்கி ஏன் புதிய பிரச்சனைகளை உருவாக்குறோம்?
நாம் இப்போ பசுமையை மீண்டும் கட்டி எழுப்பணும். ஒரு மரம் நடுங்க, அது பசுமையின் விறகு இல்லைங்க... அது நம் பாரம்பரியத்தின் கிளைதான்.
நம்ம ஊருக்கு திரும்பிப் பார்ப்போம். அங்கே தான் நம் எதிர்காலம். மண்ணோடு நெருங்கி வாழும் பாரம்பரியத்தில் தான் பசுமையும், மனநிம்மதியும் இருக்கு.
🌿 முடிவில்... 🌿
நம்முடைய பசுமையும் நம் பாரம்பரியமும் — இரண்டும் நம்ம கையில் இருக்கு. அதை கைவிட்டா, நாமே நம்ம வாழ்வை கைவிட்ட மாதிரி.
அதனால் இன்று நாமளே பதில் சொல்லணும்: பசுமையைத் தழுவுவோமா? பாரம்பரியத்தைக் காப்போமா?
நான் சொல்றேன் – ஆம்! நீங்கள்?
நன்றி. வணக்கம்!
0 Comments:
Post a Comment